"Jeśli myślisz, że wygrasz za każdym razem, będziesz tylko rozczarowany. Jeśli jesteś ostrożny i robisz to, co musisz, nieoczekiwanie uzyskasz pozytywne wyniki". Tak twierdzi Nat, najsłynniejszy brytyjski trener koni wyścigowych, który bardziej wierzy w pesymizm. Badanie opublikowane w amerykańskim Wall Street Journal zbiega się z poglądami Nuttera, a psychologowie odkryli, że odrobina pesymizmu przechodzi długą drogę w miejscu pracy.
Wokół nas nie brakuje ludzi, którzy mają mniej lub bardziej pesymistyczne nastawienie. Yin jest jedną z takich osób. Najbardziej nie podoba mu się postawa jego szefa "Nie ruszam się" w czasach kryzysu. "Bez względu na wszystko, nie patrzę na sytuację optymistycznie i zawsze przewiduję, że w pewnym momencie coś może pójść nie tak lub że możemy nie być w stanie wywiązać się z umowy" - mówi. Yin mówi, że jego koledzy nazywają go "pesymistą".

　　W rzeczywistości pesymiści nie są tak negatywni, jak ludzie myślą. Pesymizm jest prawdopodobnie bardziej adaptacyjny niż optymizm. Badania psychologiczne wykazały, że pesymiści przewidują prawdopodobieństwo sukcesu w eksperymentach podobnych do hazardu znacznie dokładniej niż optymiści. Dlatego też pesymiści częściej podejmują właściwe decyzje.

　　Pesymizm jest adaptacyjny, ponieważ są oni bardziej wrażliwi na stres i kryzys, a zatem często planują z wyprzedzeniem. Poczucie kryzysu jest psychologiczną podstawą, dzięki której ludzie, a także inne zwierzęta, mogą przetrwać w doskonałym środowisku naturalnym i społecznym. Pomaga ludziom zmobilizować swoją energię fizyczną i psychiczną, aby osiągnąć wyższą wydajność.

　　Jednocześnie pesymiści przewidują niepowodzenia i częściej reagują pozytywnie. Mówiąc porównawczo, ślepi optymiści mogą łatwo spocząć na laurach przed kryzysem; kiedy kryzys nadejdzie, muszą być jak zziębnięty ptak, tylko po to, by śpiewać "zimny wiatr zamraża mnie na śmierć, a jutro uwiję gniazdo". A kiedy kryzys się skończy, ślepi optymiści z trudem wyciągną z niego wnioski. Wręcz przeciwnie, pesymista ma tendencję do głębszego zapamiętywania bólu z przeszłości, a zatem łatwiej jest wyrosnąć z niepowodzeń.

　　Pesymizm musi być jednak umiarkowany. Nadmierny pesymizm postrzega przyszłość jako pełną kryzysów drogę bez powrotu, a osąd idzie na drugi koniec spektrum, gdzie czują, że nic nie można zrobić, aby pomóc, i prawdopodobnie będą bierni. A uporczywy pesymizm może być poważnym drenażem energii. Ci, którzy są spięci w miejscu pracy, dobrze zrobiliby, gdyby znaleźli przystań pełnego relaksu poza pracą.