Kiedy dziecko dopiero się rodzi, wszystkie tkanki i funkcje jego oczu nie są jeszcze dojrzałe. Dlatego oczy większości dzieci są normalne lub lekko dalekowzroczne, podczas gdy noworodki mają słaby wzrok i widzą tylko kontury obiektów w odległości od 2 do 3 metrów.

　　Oczy dwumiesięcznego dziecka mogą obracać się wraz z ruchem celu;

　　Czteromiesięczne dzieci mają ostrość widzenia 0,02-0,05;

　　Ostrość wzroku 0,04-0,08 u niemowląt w wieku 5-6 miesięcy;

　　7-8-miesięczne niemowlęta mają stałe widzenie i mogą patrzeć w jednym kierunku przez długi czas;

　　Jednotygodniowe dzieci potrafią zidentyfikować oczy. uszy, nos i inne narządy;

　　Dzieci w wieku 2 ~ 3 lat mają ostrość wzroku 0,5 ~ 0,6;

　　Dzieci w wieku od 3 do 4 lat mają ostrość wzroku od 0,7 do 0,8;

　　Normalna ostrość wzroku zbliżona do 1,0 u dzieci w wieku od 5 do 6 lat;

　　Widzenie 1,0 jest standardowym normalnym widzeniem.

　　W wieku około 20 lat oczy są w pełni rozwinięte, a ostrość wzroku może osiągnąć około 1,0 do 1,5.

　　Charakterystyka rozwoju wzroku u dzieci:

　　Wygląd gałki ocznej noworodka jest prawie kwadratowy, soczewka oka i mięśnie rzęskowe są słabo wyregulowane, a równoległe promienie świetlne przechodzą przez układ refrakcyjny i są obrazowane tak, aby wpadały za siatkówkę, co jest dobre dla dalekowzroczności. Po około 6 roku życia rozwój wzroku u dzieci ma tendencję do doskonalenia się i stopniowego przechodzenia od nadwzroczności do ortopii.

　　Proces ten nazywany jest ortokeratologią. Oko uznaje się za emmetropowe, gdy ostrość wzroku jednego oka do dali osiąga wartość 1,0. Wraz z wiekiem skurcz soczewki krystalicznej i mięśnia rzęskowego słabnie, więc regulacja światła zmniejsza się, co powoduje niemożność zobaczenia bliskich obiektów, zjawisko znane jako prezbiopia lub starczowzroczność.