Η χειρουργική επέμβαση εξαγωγής δοντιών για πολλούς ανθρώπους στη ζωή δεν είναι ξένοι, πολλοί ασθενείς με περιοδοντική νόσο λόγω αφόρητου μακροχρόνιου πονόδοντου και επιλέγουν τη χειρουργική επέμβαση εξαγωγής δοντιών, η οποία είναι πολύ χρήσιμη για εμάς για να εξαλείψουμε πλήρως τον πονόδοντο, αλλά πρέπει επίσης να δώσουμε προσοχή για να αποφύγουμε την πρόκληση επιπλοκών μετά την εξαγωγή δοντιών, η οποία θα φέρει δευτερογενείς βλάβες στη στοματική κοιλότητα μας, η ακόλουθη ας ρίξουμε μια ματιά στις κοινές επιπλοκές σχετικά με την εξαγωγή της οδοντιατρικής χειρουργικής εισαγωγής.

　　1, αιμορραγία μετά την εξαγωγή δοντιού

　　Υπό κανονικές συνθήκες, η συμπίεση τραύματος εξαγωγής δοντιών μισή ώρα μετά την αιμορραγία δεν θα επαναληφθεί. Εάν εξακολουθεί να υπάρχει αιμορραγία μετά το φτύσιμο του απολυμασμένου ρολού γάζας ή αιμορραγία ξανά τη 2η ημέρα μετά την εξαγωγή δοντιού, τότε πρόκειται για αιμορραγία μετά την εξαγωγή δοντιού. Η αιμορραγία δεν σταματά εκείνη τη στιγμή μετά την εξαγωγή δοντιού, η οποία είναι πρωτογενής αιμορραγία, και η αιμορραγία εμφανίζεται τη 2η ημέρα μετά την εξαγωγή δοντιού λόγω άλλων λόγων, η οποία είναι δευτερογενής αιμορραγία.

　　Τα αίτια της αιμορραγίας περιλαμβάνουν συστηματικούς και τοπικούς παράγοντες. Τα συστηματικά αίτια περιλαμβάνουν διάφορες ασθένειες του αίματος, υψηλή αρτηριακή πίεση, ασθένειες του ήπατος και της χοληδόχου κύστης. Τα τοπικά αίτια είναι το σχίσιμο των ούλων, το κάταγμα του κυψελιδικού οστού, ο κοκκιώδης ιστός ή τα ξένα σώματα στην κυψελιδική υποδοχή, η μετατόπιση θρόμβων αίματος ή η δευτερογενής λοίμωξη.

　　Πρόληψη και θεραπεία: Θα πρέπει να ζητείται λεπτομερές προεγχειρητικό ιστορικό και οι ασθενείς με συστηματικά νοσήματα θα πρέπει να συμβουλεύονται τους γιατρούς των σχετικών τμημάτων και να μεταφέρονται σε άλλα τμήματα για θεραπεία, εάν είναι απαραίτητο. Η επέμβαση εξαγωγής δοντιών πρέπει να είναι προσεκτική για τη μείωση του τραύματος. Το τραύμα από την εξαγωγή δοντιών πρέπει να αντιμετωπίζεται προσεκτικά και οι ασθενείς και οι οικογένειές τους πρέπει να λαμβάνουν προσεκτική εξήγηση για τις προφυλάξεις που πρέπει να λαμβάνονται μετά την εξαγωγή δοντιών. Για τους ασθενείς με μεγάλο τραύμα και τάση αιμορραγίας, μπορούν να φύγουν μόνο αφού ελέγξουν ότι δεν υπάρχει καμία ανωμαλία μισή ώρα μετά το δάγκωμα του ρολού βαμβακιού γάζας στο τραύμα εξαγωγής δοντιού.

　　Όταν εμφανίζεται αιμορραγία μετά την εξαγωγή δοντιού, πρέπει πρώτα να γίνεται τοπική εξέταση. Γενικά, μπορεί να παρατηρηθεί ένας θρόμβος πάνω από την κυψελιδική μοίρα και το αίμα διαρρέει κάτω από τον θρόμβο. Η θεραπεία είναι: πρώτα αφαιρέστε τον θρόμβο πάνω από την κυψελιδική μοίρα, ελέγξτε το σημείο αιμορραγίας, ξεπλύνετε με φυσιολογικό ορό, τοπικά τοπικά αιμοστατικά φάρμακα και πιέστε ξανά για να σταματήσει η αιμορραγία. Εάν υπάρχει ξένο σώμα στην κυψελιδική μοίρα, η κυψελιδική μοίρα μπορεί να χαραχθεί διεξοδικά υπό τοπική αναισθησία, έτσι ώστε η κυψελιδική μοίρα να γεμίσει με φρέσκο αίμα, και στη συνέχεια συμπίεση για να σταματήσει η αιμορραγία. Εάν η αιμορραγία είναι εμφανής, μπορεί να γεμίσει η κυψελιδική κόγχη με σφουγγάρι ζελατίνης ή γάζα ιωδοφορμίου και στη συνέχεια το τραύμα μπορεί να τραβηχτεί και να συρραφεί. Μετά την τοπική αντιμετώπιση, οι ασθενείς με συστηματικούς παράγοντες χρειάζονται εργαστηριακή και συμπτωματική αντιμετώπιση, όπως μετάγγιση νωπού αίματος ή μετάγγιση παραγόντων πήξης.

　　2、Λίμωξη του τραύματος εξαγωγής

　　Η γενική εξαγωγή δοντιών δεν συμβαίνει μετά από μόλυνση τραύματος εξαγωγής, η σύνθετη εξαγωγή δοντιών και η αποκλεισμένη εξαγωγή δοντιών είναι επιρρεπείς σε μόλυνση τραύματος εξαγωγής, η μόλυνση τραύματος εξαγωγής χωρίζεται σε τρία είδη οξείας μόλυνσης, ξηρής υποδοχής και χρόνιας μόλυνσης.

　　1. Οξεία λοίμωξη

　　Σχετίζεται με το μεγάλο τοπικό τραύμα της εξαγωγής δοντιών, τις τοπικές εστίες μόλυνσης πριν από την εξαγωγή δοντιών και τον σακχαρώδη διαβήτη. Εμφανίζεται κυρίως τη 2η ημέρα μετά την εξαγωγή του δοντιού, με τοπικό πόνο ή πόνο στο πρόσωπο, πρήξιμο και περιορισμένο άνοιγμα του στόματος. Αποφραγμένα δόντια, καθώς και κρημνοί για την αφαίρεση οστού ή τραύμα σε σοβαρές περιπτώσεις μετεγχειρητικής 12 έως 24 ώρες μπορεί να εμφανιστεί εμφανές οίδημα μάγουλου και αντίδραση πόνου, αλλά σε 3 έως 5 ημέρες μετά τη σταδιακή υποχώρηση, δεν ανήκει στην οξεία λοίμωξη.

　　Πρόληψη και θεραπεία: Τηρήστε την ασηπτική λειτουργία κατά την εξαγωγή των δοντιών και ελαχιστοποιήστε το χειρουργικό τραύμα. Για όσους έχουν τοπικές εστίες λοίμωξης, απαγορεύεται αυστηρά το τραχύ ξύσιμο μετά την εξαγωγή των δοντιών για να αποφευχθεί η εξάπλωση της λοίμωξης. Σε διαβητικούς ασθενείς μπορεί να γίνει εξαγωγή μόνο όταν η κατάστασή τους είναι υπό έλεγχο. Χορηγήστε αντιβιοτική αγωγή πριν και μετά την επέμβαση.

　　2. Ξηρή κόγχη

　　Η ξηρή κόγχη είναι ένας άλλος τύπος οξείας λοίμωξης του τραύματος από εξαγωγή δοντιών, η οποία είναι συχνή στα οπίσθια δόντια της κάτω γνάθου, ιδίως μετά την εξαγωγή του τρίτου εμπίπτοντος γομφίου της κάτω γνάθου. Υπό κανονικές συνθήκες, ο πόνος στο τραύμα θα εξαφανιστεί σταδιακά μετά από 2 έως 3 ημέρες, ακόμη και στην περίπτωση αποψίλωσης με κρημνό. Εάν εμφανιστεί έντονος πόνος 2 έως 3 ημέρες μετά την εξαγωγή του δοντιού, με πόνο που ακτινοβολεί στην ωτοκροταφική περιοχή, στην υπογνάθια περιοχή ή στην κορυφή της κεφαλής, ο οποίος δεν μπορεί να ανακουφιστεί με τα συνήθη παυσίπονα, τότε μπορεί να έχει εμφανιστεί σύνδρομο ξηρής κόγχης. Η κλινική εξέταση αποκαλύπτει μια κενή κυψελιδική θήκη ή μια φθαρμένη και μετουσιωμένη θήκη αίματος που έχει γκριζόλευκο χρώμα. Το νεκρωτικό υλικό που καλύπτει το τοίχωμα της κυψελιδικής μοίρας έχει δυσάρεστη οσμή και η επιφάνεια του οστού μπορεί να αγγιχτεί απευθείας με καθετήρα με οξύ πόνο. Δεν υπάρχει εμφανές οίδημα της γναθοπροσωπικής περιοχής, δεν υπάρχει εμφανής περιορισμός του ανοίγματος του στόματος, ενώ μπορεί να υπάρχει διόγκωση των λεμφαδένων και ευαισθησία στην υπογνάθια περιοχή. Οι ιστοπαθολογικές εκδηλώσεις ήταν επιφανειακή οστεΐτιδα του οστικού τοιχώματος της φατνιακής μοίρας ή ήπια περιορισμένη οστεομυελίτιδα.

　　Πρόληψη και θεραπεία: Η ξηρή κόγχη σχετίζεται με το χειρουργικό τραύμα και τη βακτηριακή λοίμωξη. Επομένως, πρέπει να τηρείται αυστηρά η ασηπτική λειτουργία κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης για τη μείωση του χειρουργικού τραύματος. Μόλις εμφανιστεί η ξηρή κόγχη, η αρχή της θεραπείας είναι ο σχολαστικός καθαρισμός του τραύματος καθώς και η απομόνωση του εξωτερικού ερεθίσματος στην κυψελιδική κόγχη και η προώθηση της ανάπτυξης κοκκιώδους ιστού.

　　Η μέθοδος θεραπείας είναι ο καθαρισμός της κόγχης με διάλυμα υπεροξειδίου του υδρογόνου 3% υπό αποκλειστική αναισθησία και το σκούπισμα της κόγχης επανειλημμένα με μια μικρή μπάλα βαμβακιού για την απομάκρυνση του αποσυντεθειμένου και νεκρωτικού υλικού μέχρι η κόγχη να είναι καθαρή και άοσμη. Στη συνέχεια, οι κυψελιδικές θήκες ξεπλένονται επανειλημμένα με διάλυμα υπεροξειδίου του υδρογόνου και φυσιολογικό ορό και τοποθετείται στις θήκες γάζα με ιωδοφόρμιο. Προκειμένου να αποφευχθεί η πτώση της ιωδοφορμικής γάζας, τα ούλα μπορούν επίσης να ραφτούν και να στερεωθούν με μία βελονιά. Η γενική διαδικασία επούλωσης διαρκεί 1 έως 2 εβδομάδες και η γάζα ιωδοφορμίου μπορεί να αφαιρεθεί μετά από 8 έως 10 ημέρες, όταν το οστικό τοίχωμα της φατνιακής κοιλότητας έχει καλυφθεί με ένα στρώμα κοκκιώδους ιστού και μπορεί να επουλωθεί σταδιακά.

　　3、Χρόνια λοίμωξη

　　Προκαλείται κυρίως από τοπικούς παράγοντες, όπως υπολειμματικές ρίζες που έχουν παραμείνει στην κυψελιδική μοίρα, κοκκώδη ιστό, πέτρα, σπασμένα δόντια ή θραύσματα οστών και άλλα ξένα αντικείμενα. Κλινικές εκδηλώσεις του τραύματος εξαγωγής δοντιών για μεγάλο χρονικό διάστημα, αφήνοντας ένα μικρό τραύμα, κόκκινο και πρησμένο ιστό των ούλων γύρω από το τραύμα, μπορεί να παρατηρηθεί μικρή ποσότητα πύου που εκκρίνεται ή υπερπλασία του κοκκώδους ιστού, γενικά δεν υπάρχει εμφανής πόνος.

　　Πρόληψη και θεραπεία: η εξαγωγή δοντιών θα πρέπει να καθαρίζεται προσεκτικά μετά την κυψελιδική μοίρα, ειδικά η χρόνια ακρορριζική περιοδοντίτιδα των προσβεβλημένων δοντιών, οι ακρορριζικές φλεγμονώδεις εστίες δεν καθαρίζονται, μπορεί να εμφανιστεί μετά την αιμορραγία από την εξαγωγή δοντιών, αλλά και ο σχηματισμός χρόνιας φλεγμονής και μακροχρόνιας μη επούλωσης. Τα δόντια με πολλαπλές ρίζες πρέπει να εξάγονται για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να μείνει πίσω η υπολειμματική ρίζα. Εάν εμφανιστεί χρόνια λοίμωξη, θα πρέπει να ληφθούν ακτινογραφίες για να κατανοηθούν οι αλλοιώσεις στην κυψελιδική μοίρα, εάν έχει απομείνει κάποιο ξένο σώμα και η επούλωση της κυψελιδικής μοίρας κ.ά. Στη συνέχεια, υπό τοπική αναισθησία, θα πρέπει να πραγματοποιηθεί ξανά η απόξεση της κυψελιδικής μοίρας, ώστε να γεμίσει το αίμα, και στη συνέχεια θα πρέπει να συμπιεστούν απολυμασμένες γάζες και ρολά βαμβακιού για να σταματήσει η αιμορραγία και να χορηγηθεί αντιβιοτική αγωγή από το στόμα.