Zwarte en rode leukorrhea is meestal bloed in de leukorrhea, zullen sommige vrouwen hebben zwarte en rode leukorrhea 1-2 dagen voor en na de fysiologische periode van menstruatie, is het niet dat de leukorrhea is echt zwart, maar de leukorrhea heeft resterende menstruele bloed, maar er zijn ook leukorrhea afwijkingen. Artsen wezen erop dat de zwarte en rode leukorrhea, om alert te zijn niet lijdt aan een soort van gynaecologische ziekte.

　　Zwarte en rode leukorroe kan lijden aan gynaecologische ziekten

　　1, infectie: vrouwen die geen aandacht besteden aan menstruele hygiëne, het gebruik van besmette hygiëneproducten en andere zeer gemakkelijk pathogene infecties veroorzaken, wat leidt tot het optreden van zwarte rode leukorroe. Veel voorkomende infecties zijn trichomonasinfectie, schimmelinfectie, bacteriële infectie, schimmelinfectie enzovoort.

　　2, cervicitis: de geboorte van de spleet of geslachtshormoonveranderingen of seksueel gedrag veroorzaakt door de ontsteking van de baarmoederhals, kan leiden tot baarmoederosie en de leukorroe zwartrood maken. De meest voorkomende zijn chronische baarmoederhalsontsteking en baarmoederhalserosie.

　　3, ovulatie bloeden: ovulatie leukorrhea zwart rood is meestal ovulatie bloeden relatie, dit fenomeen van vrouwen geen zorgen te maken, twee of drie dagen kan verdwijnen. Maar ook aandacht besteden aan andere gynaecologische ziekten veroorzaakt door, zoals ovulatie bloeden te lang, is niet hersteld moet worden beschouwd als baarmoederhalskanker, baarmoeder poliepen, baarmoederhalskanker en andere baarmoederhalsaandoeningen.

　　Advies van de arts: zwart en rood leukorrhea, in de eerste plaats moet aandacht besteden aan de vraag of het in de ovulatie periode, zo niet, naar het reguliere ziekenhuis om een relevant onderzoek te doen, om de oorzaak van de ziekte te vinden, gerichte behandeling.

　　Vervolgvraag van de patiënt: Welke tests zijn nodig voor abnormale leukorroe?

　　1, routine onderzoek van leukorrhea: door het onderzoek van vrouwen leukorrhea, kan artsen helpen begrijpen van de pathogene bacteriën, reinheid en andere indicatoren, om te helpen bij de diagnose van de ziekte.

　　2, gynaecologisch onderzoek: onderzoek van de vulva, vagina, baarmoederhals en baarmoeder, eileiders, eierstokken en paramediane weefsels en bekleding van de bekkenholte. De belangrijkste rol is het stellen van een vroege diagnose, preventie en vroegtijdige behandeling van sommige gynaecologische ziekten.