Arada sırada beni arayacaksın, benimle iletişime geçeceksin, aniden ortaya çıkman hala kalp tellerimi tahrik edecek. Sadece, sana soğuk değil, sıcak değil, tuzlu değil, kalpsizce gülümsüyormuş gibi davranmayı da öğrendim ve bir daha o ucuz gözyaşlarını dökmeyeceğim.

　　Her zaman uzun bir süre beklemek zorundayız, her zaman geri çekilmeyi beklemek zorundayız, sadece kişisel olarak attığımız şeyleri bilmek için, sonraki günlerde asla karşılaşılamaz.

　　Aşka inanmaya devam edeceğim, sadece aşkın sonsuza kadar sürebileceğine inanmayacağım.

　　Birdenbire beni, birbirimizi tanıdığımız sürenin yıllarla sayılabileceği gerçeğine uyandırdın.

　　Bu yolculukta sizinle birlikte yürürken, siz de benim geçtiğim yol oluyorsunuz.

　　Biliyorum, unutmak kolay bir şey, sadece bakma, düşünme, hatırlama, sadece unut, tıpkı havai fişeklerden sonraki gökyüzü gibi.

　　Her şeyin iç yüzünü gördüğünüzde, kaybetmenin sahip olmaktan daha pratik olduğunu fark edersiniz.

　　Unutamayacağın hiçbir şey yok, her zaman daha sonra seni unutur, önce görünüşünü unut, sonra sesini unut, söylediklerini unut, şimdi değil, daha sonra da.

　　Yılların rüzgarında öyle ayrıyız ki, geriye dönüp baktığımızda bir zamanlar birlikte olduğumuzun izlerini göremiyoruz, oysa bir zamanlar ne kadar da zor birlikteydik.

　　Son ve süreç oradadır ve sonra birbirlerine dolanırlar, hatta kendilerini açgözlü hissederler.

　　Kalbin derinliklerinde saklı olan kelimeler saklanmak için değildir, sadece tüm acılar haykırılamaz.

　　Senden kaçmıyorum, kendimden de kaçmıyorum.

　　Senden sadece vazgeçtim, unutmadım.